اگر به فکر تولید محصولی هستیم و قصد داریم بخشی از نیازهای کشور را تولید کنیم یا به فکر توسعه کسب و کارمان هستیم، اولویت را به تولید محصولی بدهیم که مواد اولیه آن از مناطق اطراف محل کارخانه یا کارگاه‌مان به دست می‌آید.
استفاده از مواد اولیه کشاورزی، صنعتی و معدنی علاوه بر کاهش هزینه‌های حمل و نقل و کاهش آلودگی ناشی از سوخت، باعث می‌شود وضعیت اقتصادی منطقه بهبود یابد.
اگر در استان خراسان جنوبی فعالیت می‌کنیم که زرشک و زعفران آن رقیب ندارد، جای اما و اگر نیست که باید تولیدات متنوعی از همین محصولات به بازار ارائه کنیم.
این کار هم به کشاورز منطقه کمک می‌کند که مطمئن است برای محصول کشاورزی‌اش خریدار دارد و هم برای شرکت تولیدی به صرفه است که مطمئن است، هیچوقت لنگ مواد اولیه نمی‌ماند.
غیر مواد اولیه، شرکتها همواره باید مراقب باشند که تامین کنندگان مواد اولیه و توزیع کنندگان محصولاتش، شرکت هایی باشند که مسئولیت های اجتماعی را رعایت می‌کنند. چون بی توجهی به این موضوع می تواند، خسارات جبران ناپذیری به برند آنها وارد کند. می پرسد چطور چنین چیزی ممکن است. الان خدمت شما عرض می کنم. وقتی یکی از شرکت های همکار شما، مثلا حقوق کارکنانش را منصفانه پرداخت نکند یا مثلا کامیون‌های حمل و نقلش به دلیل کهنگی آلودگی تولید کنند، مردم شما را هم بدون آن که نقشی در این زمینه داشته باشید، مقصر میدانند. این مسئله در شرایط امروز که شبکه های اجتماعی گسترش یافته اند، می تواند برای شما دردسر درست کند و برخی از مردم شما را به دلیل خرید از شرکت همکار که مسئولیت اخلاقی و اجتماعی را رعایت نکرده، مقصر بدانند. نمونه های زیادی از این مشکل پیش آمده و شرکت های تولیدی ناچار هزینه گزافی را بابت بی مبالاتی شرکت همکار خود پرداخت کرده اند.
استفاده از نیروهای بومی و منابع محلی، کمک می‌کند که رابطه شما با مسئولان محلی بهبود یابد و آنها به شما برای پیشبرد فعالیت های شرکت کمک کنند.
