آمیت ساچدوا، مرد پشت پرده مسئولیت اجتماعی شرکتی مدرن در هند

پایگاه مسئولیت اجتماعی شرکتها:تلاشهای آمیت ساچدوا (Amit Sachdeva)، کارآفرین اجتماعی و نیکوکار هندی، برای ترویج مسئولیت اجتماعی در این کشور، از سال 2008 آغاز شد. هنگامی که او مشاهده کرد بسیاری از شرکت های ملی و چند ملیتی با تفکر سرمایه داری -و نه با سیستمی که سرمایه داری و سوسیالیسم را با هم ترکیب می کند- در این کشور فعالیت می کنند.  بسیاری از کسب و کارها به جای تمرکز بر روی خط مشی اصلی با عنوان 3P (مردم، کره زمین، سود)، تنها با ذهنیت به دست آوردن سود بیشتر کار می کردند.  آمیت معتقد بود وقتی شرکت ها تجارت می کنند، گاهی تصمیماتی را می گیرند که معمولاً عملکرد آنها در سودآوری را به حداکثر می رساند، در حالی که از تأثیر چشمگیر آن بر محیط زیست و نسل های آینده چشم پوشی می کنند. چنین سازمانهایی دید محدودی از رفاه جامعه دارند و تنها نگران سودهای کوتاه مدت خود هستند.

بهروزی برای همه

در اوایل دهه چهل، مهاتما گاندی مفهوم “بهروزی برای همه” را معرفی کرد ، که به رشد اقتصادی-اجتماعی و مسئولیت اجتماعی در هند کمک می کرد. این ایده گاندی تحت تأثیر ارزش های خانوادگی، سنت ها، فرهنگ و مذهب این کشور بود.  ثروتمندان دوران قبل از استقلال هند از سنت های جامعه خود خسته شده بودند و از اصل قیومیت یا بهروزی برای همه گاندی، که  مبتنی بر بخشش به جامعه است،استقبال کردند.

کمک های بشردوستانه آنها فقط به یاری رساندن به فقرا محدود نمی شد ، بلکه برخی از نیکوکاران نیز در راه اندازی بعضی از مشهورترین مراکز تجاری و صنعتی در کشور مشارکت داشتند. به عنوان مثال می‌توان از کمک های Jagannath Shankarshet، Jamsetji Jeejeebhoy ، Sir Jamsetji Tata و  GD Birla ، Jamnalal Bajaj ، Gujjarmal Modi ، Aditya Vikram Birla ، Ratan Tata به منظور ایجاد بسیاری از موسسات آموزشی ، پزشکی و مذهبی نام برد.

در دهه 1990 این ایدئولوژی با ورود اقتصاد نوین و جنون حول محور ظهور کار آفرینان (entrepreneur) جدید در اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ تغییر پیدا کرد. اقتصاد جدید به نام های متفاوتی مانند اقتصاد دانش بنیان، اقتصاد داده، اقتصاد تجارت الکترونیک و غیره معرفی می شد. در این به اصطلاح اقتصاد جدید، سودآوری به جای بخشیدن، به استراتژی برنده اکثر مشاغل و سهامداران تبدیل شد.

آمیت می خواست ایده اش را ترویج دهد، ایده ای که در آن بخشیدن بیشتر اجباری بود تا امری داوطلبانه. او به شدت معتقد بود که کسب و کار ها باید مسئولیت جوامع و محیطی که در آن فعالیت می کنند را بر عهده بگیرند. آمیت معتقد بود که شرکت هایی که دارای برنامه های موثر در حوزه مسئولیت اجتماعی شرکتها (CSR) هستند به نسبت سایر شرکت ها سودآور ترند. در 50 سال گذشته، شرکت ها برای ساختن برندهای خود و جلب رضایت مشتریان، از این برنامه ها که شامل بازاریابی در امور اجتماعی، فعالیت های خیرخواهانه، ابتکارات داوطلبانه کارکنان و کارهای متنوع و فراگیر است، استفاده کرده اند.

تحقق رویای آمیت

آمیت با بررسی هزینه کردن اجباری در حوزه CSR، اقدام به تهیه برنامه گسترده ای نمود و آن را به بسیاری از رهبران تجاری و سیاسی هند پیشنهاد داد.این ایده او مورد استقبال بسیاری از شرکت ها و دولت وقت قرار گرفت. رویای آمیت زمانی محقق شد که در 1 آوریل 2014  هند اولین کشوری شد که به طور قانونی مسئولیت اجتماعی شرکت ها را اجباری کرد. قوانین جدید در بخش 135 قانون شرکت های هند، شرکتهای دارای گردش مالی و سودآوری مشخص را ملزم می‌کرد که دو درصد از متوسط ​​سود خالص خود را در سه سال گذشته صرف مسئولیت اجتماعی CSR کنند. پس از بیش از پنج دهه، قانون شرکت ها در حال به روز شدن بود تا نه تنها اصلاحات مورد نیاز در زمینه حاکمیت شرکتی ، شفافیت و پاسخگویی را پایه گذاری کند، بلکه ایده مسئولیت اجتماعی درشرکت ها (CSR) را نیز نهادینه کند.

آمیت ساچدوا ، امروزه به دلیل تلاش ها و حمایت از لایحه مسئولیت اجتماعی شرکت ها (CSR) در هند به عنوان “مرد CSR هند” شناخته می شود. آمیت که یکی از پیروان سرسخت ماهاتما گاندی است، جایزه معتبر “مهاتما” را پایه ریزی کرد تا از تلاش ها و ابتکارات انجام شده در حوزه مسئولیت اجتماعی در بخش دولتی ، خصوصی و توسعه ، از پایداری و نیکوکاری و ارزشهای مشترک گرفته تا مسئولیت اجتماعی شرکت ها، تجلیل کند.

آمیت مشاور بسیاری از شرکتهای پیشرو در زمینه مسئولیت اجتماعی و پایداری کسب و کار است. او مدافع سرسخت اهداف توسعه پایدار است که توسط سازمان ملل متحد تعیین شده است.  آمیت سفیر طرح SDG Choupal NITI Aayog است و در حال حاضر سردبیر CSR Good Book است. همچنین وی بنیانگذار شرکت های بسیاری در حوزه مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار است.