در این روزها که در اواسط نیمه دوم سال ۲۰۲۰ قرار داریم و یکی از بحرانی ترین سالهای تاریخ را پشت سر گذاشته ایم، انجام مسئولیتهای اجتماعی توسط شرکتها یک ضرورت است، ضرورتی که در نیمه اول سال به دلیل بحران های اقتصادی و نا توانی شرکتها در تامین بخش زیادی از هزینه هایشان نادیده گرفته شده بود.
نشریه فوربس در گزارش اخیر خود نوشت:« در سالهای قبل شرکتهای بزرگ و کوچک برای نشان دادن تصویری خوب از خود در اجتماع اقدام به تخصیص بخشی ازدرآمدشان برای انجام مسئولیتهای اجتماعی می کردند ولی در روزهای بحرانی کنونی اجرای این سیاست ضروری است و می توان از آن به عنوان سیاستی برای تسریع روند گذر از بحران های اقتصادی ناشی از کرونا نام برد.»
نشریه فوربس در مورد تعهداتی که هر شرکت در حوزه مسئولیتهای اجتماعی دارد می نویسد:«هر شرکتی که در این دنیا کار می کند، چهار تعهد بزرگ دارد.
1- تعهد به کارمندان شرکت
اولین تعهد هر شرکت به کارمندانش است. در درجه اول باید شرایط را برای انجام کار خوب توسط کارمندان فراهم کند و آنها را در گذر زمان قویتر کند. این کار هم زمینه را برای افزایش بهره وری در شرکت فراهم می کند و هم می تواند باعث افزایش فرصتهای شغلی فرد شود.
2- تعهد به بازار
دومین تعهد هر شرکت به بازار است. بازاری که در آن کار می کند و بازاری که محصولاتش را به آن عرضه می کند.
3- تعهد به محیط زیست
در مرحله سوم هر شرکت در مقابل محیط زیست مسول است و باید بخشی از منابع خود را برای بهبود محیط زیست سرمایه گذاری کند. سرمایه گذاری روی رشد پایدار اقتصادی و حفظ محیط زیست باید در فهرست طرح هایی باشد که هر شرکت در غالب مسئولیتهای اجتماعی به آنها توجه دارد.
4- تعهد به حامعه
چهارمین تعهد هر شرکت در مقابل جامعه ای است که در آن کار می کند. هر شرکت در تصمیم گیری های خود باید تاثیری که کارش روی جامعه بر جای می گذارد را در نظر بگیرد و این بخشی از مسئولیتهایی است که در مقابل جامعه دارد.
توجه به این چهار مسئولیت مهم اجتماعی توسط شرکتها و در نظر گرفتن آنها در تصمیم گیری های بزرگ باعث می شود تا تغییرات زیادی در جامعه ایجاد شود و همپای رشد اقتصادی و درآمدی شرکتهایی که در یک کشور کار می کنند، ساختار جامعه هم پیشرفت کند.
فوربس بر این باور است که مسئولیتهای اجتماعی شرکتها اصلی مهم است و این پیام را به جامعه مخابره می کند که هر شرکت همپای کسب سود اقتصادی، به کل جامعه سود می رساند زیرا بر این باور است که همین فضای اقتصادی کشور بوده است که زمینه را برای سودآوری شرکت فراهم کرده است.
نویسنده: مونا مشهدی رجبی
