آبان سال ۱۳۴۳ را باید نقطه جدیدی در صنعت نوشت افزار در ایران به حساب آورد؛ زمانی که علی اکبر رفوگران به همراه پدر و برادرش شرکت صنعتی «قلم خودکار» را در ایران راه‌اندازی و با خرید یک قطعه زمین ۱۱ هزار متری در تهران‌نو، ساخت کارخانه خودکار بیک را در ایران شروع و با واردات ماشین‌آلات از فرانسه برای اولین بار تولید خودکار زیر نظر شرکت بیک فرانسه و به نمایندگی از این شرکت را آغاز کردند. خودکار بیک ایران با سرمایه ثبتی ۱۰ میلیون ریال پروانه بهره‌برداری گرفت و با ۹۶ کارگر فعالیتش را شروع کرد و چند ماه بعد اولین تولیدات آن به بازار آمد.
علی اکبر رفوگران که به عنوان پدر نوشت افزار ایران شناخته می‌شود در سال 1309 به دنیا آمد. او چهارمین فرزند خانواده‌ای مذهبی بود و پدرش از بازاری‌های به نام محسوب می شد. شغل اصلی خانوادگی آنها فروش لوازم التحریر بود. آنها در ابتدا با نام فامیلی «تحریریان» شناخته می‌شدند ولی مدتی بعد نام فامیلی خود را به «رفوگران» تغییر دادند.
پدر نوشت افزار ایران و قصه خودکار بیک
در سال ۱۳۲۱ علی اکبر رفوگران پس از پایان تحصیل در مقطع ابتدایی وارد بازار و در حجره پدرش مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۲۸ و پیش از پوشیدن لباس سربازی به مدت هشت سال در کنار پدر و در حوزه کسب و کار تجربه کسب کرد. البته کار در بازار مانع تحصیلش نشد؛ او به صورت شبانه درس می‌خواند و به دبیرستان می‌رفت. علی اکبر رفورگران همچنین به یادگیری زبان انگلیسی اهمیت می‌داد و به همین دلیل در کنار تحصیل، در کلاس‌های زبان و مکالمه انگلیسی هم شرکت می‌کرد تا جایی که تسلط خوبی به انگلیسی پیدا کرده بود.
او درسال ۱۳۳۲ در بازار بین الحرمین پاساژ مهتاش یک مغازه خرید و به مدت سه سال در آن جا کار کرد. البته او چون نمی‌خواست مشتری‌های پدرش را جذب کند تلاش کرد تا کارهای جدیدی انجام دهد. او کارت بازرگانی گرفت و با خرید یک ماشین تحریر لاتین و برخی از وسائل دست دوم دفتر کار خود را گشود، به این صورت تجارت خانه علی اکبر رفوگران تاسیس شد. سفارش چاپ عکس برگردان‌هایی با طرح آیه « فالله خیرحافظا و هو ارحم الرحمین»، دعای « وان یکاد» و چند طرح دیگر به یک شرکت آلمانی برای استفاده در ماشین‌ها، میزهای مختلف آئینه، عروس، ویترین مغازه‌ها و… برای اولین بار در ایران و فروش هزاران عدد از آنها سود بسیاری برای رفوگران به همراه داشت و باعث شد تا سرمایه مناسبی را برای گسترش کارش به دست بیاورد.
او با پدر و برادرش شرکت بازرگانی تاسیس و به واردات کالاهای مختلف لوازم التحریر اقدام کرد و در این بین با مدیران شرکت‌های بزرگ تولید لوازم التحریر از جمله بیک آشنا شد. او با گذشت چند سال از واردات انواع لوازم التحیر رفوگران به فکر تولید خودنویس که وسیله رایج نوشتن در آن زمان در کشور بود، افتاد ولی به دلیل پیچیدگی‌های کار به موفقیت خاصی نرسید. اما در این بین او با خودکار بیک فرانسه آشنا شد و توانست نمایندگی فروش آن را به مدت ۱۰ سال در اختیار بگیرد. در این بین او که علاقه بسیاری به تولید و فعالیت‌های صنعتی داشت به فرانسه سفر کرد و توانست موسس کارخانه بیک را راضی و قانع کند که اجازه تولید خودکار بیک در ایران را به او بدهند و ماشین آلات لازم برای تولید را هم به او بفروشند. در نهایت با موافقت بنیانگذار شرکت بیک فرانسه از سال ۱۳۴۳ تولید خودکار در ایران شروع شد. علی اکبر رفوگران به عنوان یکی از پیشکسوتان کارآفرینی ایران همچنان در ۹۰ سالگی فعال است؛ اگر چه که سال هاست به دلیل بی‌مهری‌های زمانه تولید خودکار بیک در ایران متوقف شده است.
